AAMBEIEN - HEMORROIDEN - SPEEN
INWENDIGE AAMBEIEN of HEMORROIDEN
WAT zijn INWENDIGE AAMBEIEN of HEMORROIDEN
De inwendige ring van bloedvaten juist binnen de anus kan gaan uitzetten. Eerst enkel plaatselijk maar nadien gaan die breed uitgezette bloedvatenkussens langzaam uitzakken en krijgen we prolaberende of uitzakkende aambeien of hemorroïden.
Men heeft verschillende gradaties in aambeien:
- Graad I hemorroïden die enkel zichtbaar zijn bij inwendig onderzoek.
- Graad II hemorroïden die na defecatie prolaberen, maar spontaan terug naar binnen gaan.
- Graad III hemorroïden die na defacatie of tijdens hoesten, niesen, persen prolaberen en manueel terug geduwd moeten worden.
- Graad IV hemorroïden die continu prolaberen en niet meer te reponeren zijn.
De graad van prolaps kan op verschillende momenten van de dag bij een en dezelfde patiënt sterk variëren en is ook afhankelijk van de kracht en de duur van persen tijdens proctoscopie.
Deze classificatie moet dus zeker niet strikt gevolgd worden in het bepalen van de therapie
OORZAAK van INWENDIGE AAMBEIEN of HEMORROIDEN
Meestal is er niet één oorzaak maar is het een samenspel van verschillende factoren die aambeien veroorzaken.
- Erfelijkheid is heel belangrijk.
- Constipatie: slechte harde stoelgang met verhoogde druk tijdens defecatie doen die bloedvaten uitzetten. Vooral vezelarm dieet is de boosdoener.
- Te lang op het toilet zitten (krant lezen ) veroorzaakt ook stoornissen in de bloedafvoer van de hemorroïden.
- Zwangerschap waarbij zowel hormonale veranderingen als rechtstreeks verhoogde druk op de veneuze retour een rol spelen.
- Chronische diarree.
- Chronische darmziekten : ziekte van Crohn en colitis ulcerosa.
- Zeldzaam: portale hypertensie door leverziekte.
SYMPTOMEN INWENDIGE AAMBEIEN of HEMORROIDEN
- Het slijmvlies boven die gezwollen aambeien is kwetsbaar en bloedt gemakkelijk. Vers rood bloed na de stoelgang op het toiletpapier of druppelend in het toilet is meestal een van de eerste symptomen. Het bloed is niet gemengd in de stoelgang daar hemorroïden zich juist binnen de aarsopening bevinden.
- Inwendige aambeien bevatten geen gevoelszenuwen en kunnen dus geen pijn doen. Af en toe drukkend gevoel maar echte pijn in aarskanaal.
- Wanneer prolaberende aambeien gestranguleerd (=afgeklemd) worden kan men door het spasme van de sfincter wel hevige pijn ondervinden. Het onderscheid met een peri-anale trombose is niet altijd gemakkelijk.
- Jeuk door slijmafscheiding die de huid rond de anus irriteert.
- Vervuiling van ondergoed.
- In latere stadia eerst uitpuilen van aambeien na stoelgang of hard persen later soms zelfs bij gewoon rechtstaan of altijd.
DIAGNOSE INWENDIGE AAMBEIEN of HEMORROIDEN
- Inwendig niet uitzakkende aambeien kan men met de vinger alleen niet voelen.
- De diagnose kan gemakkelijk gesteld worden door eerst de anus van buiten goed te
- Bekijken en vervolgens door een proctoscopie (= inwendig kijken met een klein buisje).
- Bij twijfel moet er een groter onderzoek gebeuren : rectoscopie, colonscopie van de dikke darm. Dit komt vooral voor bij ouderen patiënten boven de 50 jaar. Bij jongere patiënten is in het algemeen het onderzoek van de anus en het anale kanaal voldoende.
BEHANDELING INWENDIGE AAMBEIEN of HEMORROIDEN
De behandeling hangt af van het stadium van inwendige hemorroïden.
Hoe lager de graad hoe minder ingrijpend de behandeling.
GOEDE STOELGANG IS ESSENTIEEL
Dit zowel in de preventie als in de behandeling voor elke graad van hemorroïden.
Zie ook constipatie.
De faeces moet zacht zijn maar toch een zekere consistentie. Ze moeten in staat zijn tijdens de defaecatie de zwelkussens dicht te drukken.
Bewegen - vezels - natuurlijke laxatie - drinken
Het voornaamste is aanpassen van je levensgewoonten: meer bewegen, meer vezels in je dieet, meer natuurlijk laxerende middelen en genoeg drinken.
Medicatie komt slechts op de 2° plaats.
Belangrijk: na aanpassing van je leefgewoonten kan het een drietal weken duren vooraleer je resultaat bekomt. Dus volhouden !
- Meer lichaamsbeweging is essentieel in de behandeling van obstipatie.
- Drink genoeg: 1.5 tot 2 liter water / dag. Meer hoeft echt niet.
- Neem voldoende tijd om naar het toilet te gaan. Zorg voor lectuur om kalm te wachten tot de natuur haar werk doet. Zit niet als een gek u zelf aambeien te persen.
- Een goed methode om regelmaat te kweken is iedere morgen na het ontbijt 5 minuten op het toilet gaan zitten, zonder te persen. Na enkele tijd leert uw lichaam dat dan het moment gekomen is.
- Ophouden bevordert obstipatie: als men ontlastingsdrang voelt moet men naar het toilet gaan. Is die ontlastingsreflex door de jaren heen verdwenen dan kan dit terug aangeleerd worden aan ons lichaam door heel consciëntieus iedere ontlastingsdrang te volgen en naar het toilet te gaan.
- Sla geen maaltijden over en eet op regelmatige tijdstippen: ons lichaam houdt van regelmaat (bioritme).
- Vermijd vette spijzen, chocolade, witte rijst, wit brood, bananen, beschuiten, hardgekookte eieren, te veel koffie, thee, alcohol (die laatste 3 werken diuretisch en drogen dus de stoelgang uit).
- Twee uitgeperste appelsienen voor het ontbijt kunnen wonderen doen en zijn tevens een zeer goed bron van natuurlijke vitamine C. Drink of lepel het uitgeperst vruchtvlees ook op.
- Nadien voor ontbijt volkoren boterham met vruchtenconfituur (geen choco) + stuk fruit of gedroogde vijgen, dadels, pruimen + koffie dat de darmperistaltiek stimuleert.
- Ook een redelijke hoeveelheid vetstoffen is noodzakelijk : 1of 2 koffielepels olijfolie per dag op je salade.
WARME ZITBADEN
- Verlichten de pijn bij spasme van de anale sfincter die vooral voorkomt bij aars fissuur of bij inklemming van uitzakkende inwendige hemorroïden.
- Enkel met achterwerk in zo warm mogelijk water (bidet of het kinderbadje) en lang genoeg blijven zitten (1/2 uur). Meestal voelt men onmiddellijk door relaxatie van de anusspier de zeurende pijn overgaan.
- Toevoeging Kamillosan® of 2 zakjes kamillethee in het zitbad heeft een genezende werking op anaal eczeem en verminderd de jeuk.
MEDICATIE
- Zalven en zetpillen bestaan meestal uit verschillende product: lokaal anestheticum, protectivum, cortisone. Ze kunnen de pijn en branderigheid doen verdwijnen maar doen niets aan de aambeien zelf. Ze geven enkel wat verlichting van de symptomen.
- Men moet ook op zijn hoede zijn voor lokaal contacteczeem op die middelen. De zalven, die corticoïden bevatten kunnen bij langdurig gebruik aanleiding geven tot atrofie van huid en mucosa
- “Aderversterkende middelen” of venotropica zoals Venoruton®, Daflon®….. geven meestal slecht weinig of geen hulp. Er is geen enkel bewijs van werking. Hemorroïden zijn meer dan wat uitgezette aders.
INGRIJPENDE BEHANDELING
De bedoeling van de volgende behandelingen is schrompeling van de hemorroïden + littekenvorming juist boven de hemorroïden zodat ze terug op hun plaats gehouden worden door het litteken en niet verder prolaberen.
Sclerotherapie en gummi ligatuur geven heel goede resultaten bij niet te grote hemorroïden .Het voordeel is dat ze ambulant kunnen gebeuren en weinig bijwerkingen hebben. Het nadeel is wel dat in de loop van de tijd die behandeling wel eens herhaalt moet worden.
1. SCLEROTHERAPIE
- Inspuitingen met opdrogende stoffen (Aethoxysklerol®) (= scleroseren) juist boven aambeien. Ze onderbinden de arteriële bloedtoevoer naar de aambeien die zo involueren.
- De inspuitingen helpen heel goed tegen bloedingen en geen te grote aambeien (stadium II – III). Zijn ook niet echt pijnlijk. Enkel uren een vervelend drukkend gevoel in de aars.
- De behandeling moet enkele malen herhaald worden om de 2-3 weken om de gehele aambeienring te laten inkrimpen
en zo een bevredigend resultaat te verkrijgen. Meestal volstaan een 4-tal zittingen.
Lees meer over deze
injectietechniek.
Bijwerkingen
- Pijn ongemakkelijk gevoel de eerste uren na de inspuiting.
- Bij te diep spuiten kans op infectie.
2. GUMMILIGATUUR OF ELASTISCHE LIGATUUR (BARRON LIGATURE)
- Deze techniek kan gebruik worden voor hemorroïden klasse II tot zelfs klasse IV.
Lees meer over deze
techniek.
- Met een kleine elastiek of gummi wordt een aambei afgebonden. De bloedtoevoer wordt af gesnoerd zodat de aambei knobbel necroseert of afsterft. Er ontstaat eveneens een litteken dat de bloedvatenlaag of hemorroïden laag vasthecht aan de onderliggende spierlaag zodat er minder uitzakking gebeurt.
- De aambei en het bandje vallen na enkele dagen af en er ontstaat een klein litteken dat vanzelf geneest in twee weken.
- Reeds na een sessie ziet men dikwijls dat het prolaberen van de aambeien is verdwenen door het optrekken van de ganse aambeienring.
- Geven meestal in combinatie met inspuitingen een zeer goed resultaat indien de aambeien niet te groot zijn. 70 tot 75% van de patiënten zijn nadien klachtenvrij.
Bijwerkingen
- De eerste 24 uren kan men een drukkend gevoel krijgen met wat valse stoelgangsnood.
- Uitzonderlijk kan er een lichte bloeding optreden bij afvallen van het elastiekje.
- Heel uitzonderlijk (<1%) kan een grotere bloeding optreden als een kleine arterie in de knobbel zich niet voldoende afsluit bij het afvallen van de gummi .
- Sepsis met koorts en is uitzonderlijk maar doet zich meestal voor tussen de 2° en 7° dan na aanbrengen.
- Urineretentie na aanbrengen zeldzaam.
Voorzorgen
- Endocarditis prevalentie is aangewezen.
- Indien mogelijk stoppen van aspirine. Zeker geen anti-stollingstherapie (coumarine derivaten).
3. OPERATIE:
Ingeval van zeer grote uitpuilende aambeien (stadium 4) door jarenlang te wachten de enige oplossing. De eerste 2 technieken geven veel minder last dan de klassieke hemorroïdectomie.
- Dopplergeleide ligering van hemorroïdale arteriën (DG-HAL). Met een speciale probe worden de aanvoerende arteriële takken naar het hemorroïdale weefsel geïdentificeerd en afgebonden. De hemorroïden slinken als de arteriële aanvoer onderbroken wordt. Tegenwoordig wordt DG-HAL vaak gecombineerd met een hemorroïdopexie. Bij dat laatste wordt prolaberend hemorroïdaal weefsel door middel van een voortlopende hechting omhooggetrokken .
- Geniete anopexie. Twee centimeter boven de bovengrens van het hemorroïdale weefsel wordt het rectumslijmvlies in een circulair nietapparaat getrokken en vastgeniet. Daardoor wordt de arteriële aanvoer naar het hemorroïdale weefsel onderbroken en wordt het hemorroïdale weefsel naar proximaal omhooggetrokken, terug in zijn oorspronkelijke positie.
- Hemorroïdectomie: wegsnijden van aambeien volgens Milligan Morgan. De aambeien worden in 3 grote stukken weggenomen en de wonde wordt niet gehecht maar deze groeit zeer snel op. Deze operatie gebeurt meestal onder algehele narcose. Stenose door littekenvorming met vernauwing van het anaal kanaal en lichte faecale incontinentie (zeldzaam) zijn de grootste complicaties.
NA DE BEHANDELING
Ook al zijn de aambeien na behandeling weer vrij normaal, na jaren kunnen opnieuw klachten ontstaan. Dit kunt u proberen te voorkomen door zoveel mogelijk bovengenoemde maatregelen en leefregels in acht te nemen.
Vindt u deze pagina interessant? Breng dan ook uw kennissen op de hoogte!
Vindt u deze pagina interessant? Breng dan ook uw kennissen op de hoogte!